The Next Web’in kurucusu Boris Veldhuijzen’in iş görüşmelerinden derlediği hikâyesi, bakış açımızı değiştirecek türden… “Mükemmel deneyimli birini bulmak zordur. İyi bir özgeçmiş ve bir saat süren iş görüşmesi size aday hakkında bir izlenim verebilir. Ancak verdiğiniz kararın ve sizde yarattığı ilk izlenimin doğru olduğunu birkaç aydan önce bilemiyorsunuz.
“İnsanları okuma” yeteneği hakkında kendimi her zaman geliştirmeye çalışıyorum. Beden dili hakkındaki kitapları, girişimcilerin ipuçlarını ve püf noktalarını tavsiye etmeye çalışıyorum. Ben de kendi deneyim ve izlenimlerimden edindiğim ipuçlarından birini sizinle paylaşmak istiyorum.
Sanat okulunda okudum. Ve her yıl 1 hafta boyunca, öğrenci seçmelerinde yardımcı oldum. Aday öğrencilerin görüşeceği iki öğretim görevlisi ve bir öğrenci olacaktı. O aday öğrencilerin görüşeceği “öğrenci” ben olmuştum.
Bu görüşmeleri her zaman sevmiştim. Bir insanı tanımak ve analiz etmek için belki sadece 10 dakika vardı ve benim analizim, nihai kararı etkileyebilecekti. Dolayısıyla aday öğrencilerin hayatlarını da…
Bu süreci çok ciddiye aldım. Bana önemli bir sorumluluk yüklenmişti. Birkaç püf noktası vardı benim için ve bugünkü iş görüşmelerimde bile hala uygularım.
İşte benim için çok önemli 2 soru: “Seçilirsen ne yapacaksın?” ve hemen ardından “Seçilmezsen ne yapacaksın?”
Bu iki anlamlı soru her zaman anlamlı cevaplar üretti. Kafamdaki bu iki soruyla sadece planlarının ne olduğunu öğrenmek istiyordum. Bazı cevaplar “Her gün buraya gelebileceğim ve günü harcayabileceğim bir işim olmuş olacak.” şeklindeydi; bazıları ise “Burada bir yıl eğitim aldıktan sonra başka bir okula geçmek için gidiyorum.”
Adayların çoğu sanat okulunda eğitim alacak olmanın gerçek anlamını bilmiyordu. İkinci sorudan aldığım cevaplar daha da ilginç oldu. Hazırlıksız, genç bir çocuk hatırlıyorum. Biraz şüpheyle, seçilmezse ne yapacağını sordum. Tüm heyecanıyla, biriktirdiği birkaç bin Euro parası olduğunu ve 12 yıldır görmediği babasını ziyaret etmek için Afrika’ya gitmek istediğini söyledi. “Geri geldiğimde daha hazırlıklı olacağım ve seçileceğim.” diye ekledi. Onu seçmenin ceza olacağını düşündüm. Ve öğretim görevlileriyle, bir sonraki sene tekrar beklediğimizi söyleyerek uğurladık. Gülümseyerek ayrılmıştı.
Aynı soruları The Next Web’e başvuran kişilere sordum. Bazıları rahatça, daha havalı bir şirket bulabileceklerini ya da şirketimde gerçekten aranan kişi olduklarını söyledi.
Nedense insanlar buna benzer birçok soru üzerinde duymak isteyeceğimiz cevaplarla pratik yaparak iş görüşmelerine katılıyorlar. Onlara kendi gelecekleriyle ilgili iyi ya da kötü soru sorduğunuz zaman, kendilerini rahat hissediyorlar. Beklentilerini ve hayallerini keyifle anlatıyorlar.
Ve bu iyi bir özgeçmişten çok daha iyi şeyler anlatıyor.”
Yorumlar (0)